دلتنگیهای آدمی را یاد ترانهای میخواند
رویاهایش را آسمان پر ستاره نادیده میگیرد
و هر دانهٔ برفی به اشکی نریخته میماند
سکوت سرشار از سخنان ناگفته است
از حرکت ناکرده، اعتراف به عشقهای نهان
و شگفتیهای به زبان نیامده در این سکوت
حقیقت ما نهفته است ، حقیقت من و تو
در سکوت با یکدیگر پیوند داشتن، همدلی صادقانه
وفاداری ریشه دار
اعتماد کن
گاه آنچه ما را به حقیقت میرساند، خود از آن
عاری است
زیرا تنها حقیقت است که رهایی میبخشد
No comments:
Post a Comment